A magical land full of danger

    ตัวเรานั้นมีนามว่า ทิงเจอร์​

    เราอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์​และสิ่งอันตราย​มากมายที่ทำให้เราตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา แต่โลกใบนี้มีเพียงผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้นถึงจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้

     ในวันที่เราได้มาอยู่ในโลกนี้ เราได้พบกับชายคนหนึ่งปรากฏ​ตัวต่อหน้าเราเขามีใบหน้าที่ดูสงบเยือกเย็น​ไร้ความรู้สึก​

     เรารู้สึก​ได้ทันทีว่าคนคนนี้ไม่ใช่ "มนุษย์​ธรรมดา​แน่"

     เขาได้พูดถึงที่ๆหนึ่งที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์​และสามารถ​ใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการ แต่สถานที่นั้นเต็มไปด้วย​อันตรายที่อาจถึงตายได้

    เขาได้บอกอีกว่าถ้าเราอยากไปอยู่ในสถานที่นั้นจะต้องทำสัญญากับเขาก่อนโดยการกรีดเลือดตัวเองลงไปในสัญาฉบับนั้น เขาได้ยื่นใบทำสัญญาให้กับเรา

    เราคิดอยู่ครู่หนึ่งว่า และเราได้ตัดสินใจกรีดเลือดตัวเองลงในใบสัญญา แต่เพียงเลือดหยดลงไปในใบสัญญาเท่านั้นแหละ รอบตัวเราเต็มไปด้วยแสงสีขาวโพนแสงจ้ามากจนทำให้เราไม่สามารถลืมตาได้

     อีกสักพักเมื่อแสงค่อยๆหายไปเราได้เข้ามาในอีกโลกๆหนึ่ง เรากวาดสายตามองรอบตัวๆเห็นเมืองที่ดูเก่าแก่อายุประมาณหลายพันปี ผู้คนมากหน้าหลาย​ตาเต็มไปหมดดูเป็นเมืองที่ครึกครื้นอย่างกับกรุงเทพฯ ชุดที่ผู้คนใส่ก็ดูแปลกตาไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน

     ขณะนั้นมีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับพูดว่า "ขอแสดงความยินดีด้วยคุณคือผู้โชคดี" เขาพูดกับเราพลางยิ้มไปด้วย แล้วเขาพูดต่ออีกว่า "ตามฉันมาเราต้องไปกันแล้ว"

     เราก็เลยถามเขาไปว่า "เราจะไปที่ไหนกัน"

เขาหันมามองเราแล้วส่งยิ้มพร้อมพูดว่า "ตามมาสิ เดี๋ยว​ก็ได้รู้ " 

      เราเดิมตามเขามาได้สักพัก แล้วเขาก็หยุดเดินแล้วชี้ไปหาสิ่งที่อยู่ตรงหน้าแล้วพูดว่า"เราจะขี่เจ้าตัวนี้ไป"

เรามองไปที่ๆเขาชี้ฉันเจอตัวที่รูปร่างหน้าตาประหลาดมันมีหัวเหมือนนกอินทรี​ ปีกเหมือนมังกร หางเหมือนจระเข้​ เท้าและลำตัวของมันเหมือนกับสุนัข

"ห้ะ เราจะต้องขี่เจ้าตัวนี้ไปจริงเหรอ"

"ใช่ มันมีชื่อว่า อินทรีไวเลอร์​ ขึ้นมาได้แล้ว"

     เราขึ้นไปขี่บนหลังมัน เกินคาดดูจากรูปลักษณ์​ภายนอกมันดูไม่น่าขี่ แต่พอได้ลองขี่ดูมันนุ่มมว๊าก

     "จับดีๆล้ะ"

และมันก็กระโจนขึ้นไปบนฟ้าด้วยความเร็วสูงพร้อมกระพือปีกออกและบินขึ้นบนท้องฟ้า​ ตอนมันกระโจนขึ้นไปเราได้แต่ร้องในใจ โคตรน่ากลัว(^o^)

     เรามองลงมาที่พื้นดินมันเป็นเมืองที่สวยมาก ใหญ่สุดลูกหูลูกตา​ ชวนน่าหลงไหล จนไม่อยากจากเมืองนี้ไป ในระหว่างทางที่บินมามีผู้คนขี่เจ้าอินทรีไวเลอร์ต่อแถวกันมา ฉันเลยหันไปดูด้านหลัง ทุกคนบินกันเป็นระเบียบแถวยาวเยียดจนไม่สามารถนับได้ว่ามีกี่คน

                                     ...........

      ขี่เจ้าอินทรี​ไวเลอร์​มาได้สักพัก เมื่อมองไปข้างหน้าฉันเห็นปราสาทที่เหมือนกับปราสาทชวังเกา ที่ประเทศเยอรมันนี​ มันทำให้ฉันฉุกคิดถึงโลกใบเดิม

      "นี่ ลงมาได้แล้ว ถึงแล้ว ที่ๆพวกเจ้าต้องอยู่ เดินกันเป็นระเบียบด้วยล้ะ "

     และพวกเราก็ได้เดินเข้าไปในปราสาท